Programowanie kart zbliżeniowych. Co to daje i jak kodować karty?

Gdy chcesz przechowywać na karcie złożone lub poufne informacje, elementy wizualne, kod kreskowy czy wydrukowany tekst to za mało. W takiej sytuacji warto wybrać programowanie kart zbliżeniowych. Jakie technologie masz do wyboru? Oto przegląd!

Czym jest programowanie kart zbliżeniowych i jakie daje korzyści?
Kodowanie kart zbliżeniowych polega na dodawaniu do nich informacji innych niż wizualne, np.
- danych identyfikacyjnych,
- finansowych,
- informacji osobistych,
- informacji biometrycznych (odcisków palców, skanu tęczówki).
Każda metoda kodowania kart jest zaprojektowana tak, aby uwzględniała określone typy i ilości danych, a każdy rodzaj kodowania wymaga odpowiedniego oprogramowania.
Co daje kodowanie kart?
Jedna karta do wielu systemów
Dzięki kodowaniu kart elektronicznych można w nich zintegrować dużą ilość danych i łatwo rozszerzyć zakres ich zastosowania.
Łatwość aktualizacji kart
Paski magnetyczne i chipy mogą być przeprogramowane, gdy zaistnieje konieczność dodania, usunięcia lub modyfikacji informacji. Ta elastyczność umożliwia ponowne używanie większości kart i zapisywania na nich kolejnych danych.
Zwiększone bezpieczeństwo
Dane zakodowane w kartach stają się niewidoczne, a do ich odczytania potrzebne jest specjalne urządzenie, np. czytnik. To zapewnia wyższy poziom bezpieczeństwa.
Automatyzacja odczytu
Informacje zakodowane w karcie są automatycznie odczytywane przez specjalne urządzenia przy ograniczonej interwencji człowieka.
Jakie są różne technologie kodowania?
Istnieje kilka rodzajów kodowania: paski magnetyczne, kodowanie stykowe, zbliżeniowe oraz hybrydowe.
Kodowanie na pasku magnetycznym
To najstarszy sposób programowania kart. Dane kodowane są na odwrocie karty plastikowej na czarnym lub brązowym pasku, który może być wielokrotnie zapisywany kolejnymi informacjami oraz ponownie odczytywany.

Wyróżniamy dwa rodzaje pasków magnetycznych:
- HiCo (High Coercivity) o wysokim współczynniku korelacji, a więc niższym ryzyku rozmagnesowania;
- LoCo (Low Coercivity) o niskim współczynniku korelacji, a więc wyższej podatność karty na rozmagnesowanie oraz zwiększonym ryzyku utraty zakodowanych w pasku danych.
Ilość informacji, jakie można zapisać na pasku magnetycznym, jest taka sama dla pasków HiCo i LoCo. Do kodowania na paskach HiCo potrzebny jest jednak silniejszy prąd elektryczny, co czyni je trwalszymi oraz idealnymi do intensywnego użytkowania.
Magnetyczny zapis informacji najczęściej stosowany jest w systemach kontroli dostępu, kartach hotelowych, podarunkowych, członkowskich czy lojalnościowych. Pasek magnetyczny składa się z trzech „ścieżek”, których łączna pojemność wynosi 147 cyfr i 75 znaków alfanumerycznych. Po przeciągnięciu karty dane są odczytywane oraz dostarczane do systemu, który następnie wykonuje określoną akcję.
Kodowanie stykowe dla kart chipowych
Karty stykowe zawierają jeden lub kilka układów scalonych (mikroprocesorów), zwanych też chipami, o pojemności zapisu ponad 100 razy większej niż pasek magnetyczny! Wyróżniają się odpornością na ładunki statyczne, wysoką trwałością zapisu, a nawet można je ponownie skonfigurować, aby dodawać, usuwać lub edytować dane.

Wbudowany w kartę chip wymaga fizycznego kontaktu z czytnikiem, co zapewnia wysoki poziom bezpieczeństwa użytkowania. Karty stykowe są najczęściej wykorzystywane jako karty bankowe, pacjenta czy kontroli dostępu.
Kodowanie kart zbliżeniowych
Karty zbliżeniowe nazywane są także bezstykowymi. Integrują w sobie kilka komponentów:
- chip z nadajnikiem częstotliwości radiowej,
- antenę,
- plastikową podstawę.

Karty zbliżeniowe zakodowane dane przechowują we wbudowanych obwodach elektronicznych. Anteny wewnątrz kart przesyłają przetłumaczone dane w postaci fal radiowych, które mogą być odczytywane przez czytniki kart zbliżeniowych bez konieczności fizycznego kontaktu karty z czytnikiem.
Kodowanie danych na chipach bezstykowych jest często stosowane w identyfikatorach pracowniczych, systemach rejestracji czasu pracy, legitymacjach uczniowskich, kartach transportowych, parkingowych, a przede wszystkim – w kartach płatniczych.
Kodowanie hybrydowe
Karty hybrydowe to te, które mają wbudowanych kilka różnych technologii kodowania, co czyni je jeszcze bezpieczniejszymi. Najczęściej spotykane nośniki to mikroprocesor stykowy oraz układ zbliżeniowy, a przykładem takiej karty hybrydowej mogą być Elektroniczne Legitymacje Studenckie.
Inne popularne połączenie to kodowanie kart plastikowych magnetycznych, stykowych i zbliżeniowych, wykorzystywane np. w kartach płatniczych.

Drukarka do kodowania kart. Jak ją wybrać?
Każda ze wspomnianych technologii wymaga specjalnych koderów do „odczytu” i/lub „zapisu” danych.
Kodery te są dostępne:
- jako standard w niektórych modelach drukarek kart do kart plastikowych,
- jako pojedyncze moduły do zintegrowania z systemem drukowania kart.

Wybór odpowiedniej drukarki z koderem uzależniony jest m.in. od tego, jakie informacje mają zostać zakodowane na karcie oraz jakie narzędzia będą wykorzystywane do odczytu danych. Poszczególne modele drukarek różnią się także technologią czy prędkością wydruku, dlatego decydując się na urządzenie, warto skorzystać z porad ekspertów.
Jeśli szukasz wysokiej jakości drukarki do kart plastikowych, która spełni Twoje wymagania co do wyglądu oraz kodowania blankietów, skontaktuj się z nami. Współpracujemy z markami Evolis i Matica – znanymi producentami drukarek do kart – dlatego znajdziemy dla Ciebie idealne rozwiązanie.